گنبد فلکلغتنامه دهخداگنبد فلک . [ گُم ْ ب َ دِ ف َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است : از گنبد فلک ندی آمد به گوش اوکای گنبد تو کعبه ٔ حاجت روای خاک .خاقانی .