گنبد مقرنسلغتنامه دهخداگنبد مقرنس . [ گُم ْ ب َ دِ م ُ ق َ ن َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است و به عربی سما خوانند. (برهان ).
