گنبد پیروزه پیکر
لغتنامه دهخدا
گنبد پیروزه پیکر. [ گُم ْ ب َ دِ زَ / زِ پ َ / پ ِ ک َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است :
که کرد این گنبد پیروزه پیکر
چنین بی روزن و بی بام و بی در.
که کرد این گنبد پیروزه پیکر
چنین بی روزن و بی بام و بی در.
ناصرخسرو.