گنجدار

گنجدار. [گ َ ] (اِ مرکب ) نام نوایی و صوتی است از موسیقی . (برهان ) (آنندراج ) (جهانگیری ) (شعوری ج 2 ص 297). این بیت را از منوچهری دامغانی شاهد آورده اند :
دو گوشت همیشه سوی گنجدار
دو چشمت همیشه سوی اهوران .
«فرهنگ نظام » ولی این بیت در دیوان چ کازیمیرسکی (ص 100) و چ دبیرسیاقی (ص 62) بدین صورت آمده و اصح است :
دو گوشت همیشه سوی گنج گاو
دو چشمت همیشه سوی احوران .

(حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ).