گنج پرداز

گنج پرداز. [ گ َ پ َ ] (نف مرکب ) که گنج را پردازد. بخشنده ٔ گنج :
چون به قصر خورنق آمد باز
گنج پرداز شد به نوش و به ناز.

نظامی (هفت پیکرص 76).

به گنجینه سپارم گنج را باز
بدین شکرانه گردم گنج پرداز.

نظامی (خسرو و شیرین ص 76).