گندآوری

گندآوری . [ گ ُ وَ ] (حامص مرکب ) سپاهیگری و مردانگی . (از فرهنگ اسدی نخجوانی ). دلاوری . جنگجویی . صفت گندآور :
بدان تا ز فرزند من بگذری
بلندی گزینی و گندآوری .

فردوسی .

|| سروری . سپهسالاری . امارت . پادشاهی :
بدو گوهر از هر کسی برتری
سزد بر تو شاهی و گندآوری .

فردوسی .

همان یاره و تاج و انگشتری
همان طوق و هم تخت گندآوری .

فردوسی .