گند و مند
لغتنامه دهخدا
گند و مند. [ گ َ دُ م َ ] (ص مرکب ، از اتباع ) هر چیز خراب و فاسد و معیوب .
- امثال :
هر جا که گند و مند است ، مال من دردمند است . (امثال و حکم دهخدا ج 4 ص 1913).
- امثال :
هر جا که گند و مند است ، مال من دردمند است . (امثال و حکم دهخدا ج 4 ص 1913).
