گورشکافلغتنامه دهخداگورشکاف . [ ش ِ ] (نف مرکب ) شکافنده ٔ گور. نبّاش . گورشکاونه . رجوع به گورشکافنده شود. || (اِ مرکب ) کفتار. ضبع . رجوع به ضبع شود.
