گوز هندو

گوز هندو. [ گ َ / گُو زِ هَِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نارجیل . (دستور اللغة). (السامی فی الاسامی ). جوز هندی . در رساله ٔ پهلوی «خسروکواتان و ریتک وی » (بند 50) آمده : انارگیل که با شکر خورند به هندوی انارگیل خوانند. و «به پارسیک گوچ ی هیندوک (گوزهندی ) خوانند» «اونوالا ص 25». (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین : جوز هندی ). رجوع به گوز هندی شود.