گوز هندی
لغتنامه دهخدا
گوز هندی . [ گ َ / گُو زِ هَِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گوز هندو. نارجیل . نارگیل :
در او درختان چون گوز هندی و پوپل
که هر درخت به سالی دهد مکرر بر.
هم از گوز هندی فراوان درخت
جهان کرده بویاکشان باد سخت .
مغز گوز هندی پوست سیاه برداشته بتراشند و نان میده در شیر تازه با این گوز هندی تراشیده ترید کنند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
در او درختان چون گوز هندی و پوپل
که هر درخت به سالی دهد مکرر بر.
فرخی .
هم از گوز هندی فراوان درخت
جهان کرده بویاکشان باد سخت .
اسدی (گرشاسبنامه ).
مغز گوز هندی پوست سیاه برداشته بتراشند و نان میده در شیر تازه با این گوز هندی تراشیده ترید کنند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).