گوشه زدنلغتنامه دهخداگوشه زدن . [ ش َ / ش ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه زدن . به کنایه گفتن . به طعن گفتن . طعن آمیز سخنی ادا کردن . ضمن بیان مطلبی اشارت به مطلب دیگری کردن .
