گوشه پسلهلغتنامه دهخداگوشه پسله . [ ش َ / ش ِپ َ س َ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) گوشه کنار. جای دورافتاده . || (ق مرکب ) در نهان . نهانی . پنهانی .
