گوشورونلغتنامه دهخداگوشورون . [ گوش ْ وَ ] (اِخ ) فرشته ای که پرستاری جانوران سودمند با اوست . این کلمه از اوستایی گئوش اورون گرفته شده است . (از فرهنگ ایران باستان ج 1 ص 323). رجوع به گئوش اورون شود.
