گوشگکلغتنامه دهخداگوشگک . [ ش َ گ َ ] (اِ مصغر) مصغر گوشه . گوشه ٔ خرد : وقت آن است که بنشینم در گوشگکی تا بی اندوه به پایان برم این عمر مگر.فرخی .