گولغنچهلغتنامه دهخداگولغنچه . [ غ ُ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) غازه و گلگونه ٔ زنان را گویند و آن سرخیی باشد که بر روی مالند. (برهان ) (آنندراج ). گل غنچه . (حاشیه ٔ برهان ). سرخاب . آلغونه .
