گوهرآور
لغتنامه دهخدا
گوهرآور. [ گ َ / گُو هََ وَ ] (نف مرکب ) آورنده ٔ گوهر. پدیدارسازنده ٔ گوهر. بوجودآورنده ٔ گوهر :
گاوی کنند و چون صدف آبستن اند لیک
از طبع گوهرآور و عنبرفکن نیند.
گاوی کنند و چون صدف آبستن اند لیک
از طبع گوهرآور و عنبرفکن نیند.
خاقانی .