گوهرخانهلغتنامه دهخداگوهرخانه . [ گ َ / گُو هََ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خزانه . جایگاه جواهرات و زر و سیم : چو شد در گوش مقبولان درگاه در معنی ز گوهرخانه ٔ شاه .زلالی (از بهارعجم ).
