گوهرکده
لغتنامه دهخدا
گوهرکده . [ گ َ / گُو هََ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ گوهر. جای گوهر. آنجا که گوهر باشد یا گوهر نگه دارند :
کلکم چو ز خط عقدنگار آید گویی
گوهرکده ها در دل تاریک مداد است .
کلکم چو ز خط عقدنگار آید گویی
گوهرکده ها در دل تاریک مداد است .
طالب آملی (از بهار عجم ).