گوپیازه
لغتنامه دهخدا
گوپیازه . [ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) طعامی است متعارف در بلخ ، وآن به گه پیاز بلخی شهرت دارد. (برهان ) :
به سیرکوبه ٔ رازی به دست حیدر رند
به گوپیازه ٔ بلخی به خوان جعفر باب .
آیی چو سیرکوبه ٔ رازی به بانگ و نیست
جز بر دو گوپیازه ٔ بلخیت دستگاه
دیگ هوس مپز که چو خوان مسیح هست
کس گوپیازه ٔتو نیارد به خوان شاه .
|| در بعضی نوشته : نام تره ای بدبو. (غیاث ) (آنندراج ).
به سیرکوبه ٔ رازی به دست حیدر رند
به گوپیازه ٔ بلخی به خوان جعفر باب .
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 54).
آیی چو سیرکوبه ٔ رازی به بانگ و نیست
جز بر دو گوپیازه ٔ بلخیت دستگاه
دیگ هوس مپز که چو خوان مسیح هست
کس گوپیازه ٔتو نیارد به خوان شاه .
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 919).
|| در بعضی نوشته : نام تره ای بدبو. (غیاث ) (آنندراج ).