ترجمه مقاله

گچیان

لغت‌نامه دهخدا

گچیان . [ گ َ ] (اِخ ) دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل ، 4000گزی شمال بنجار و 4000گزی راه مالرو جلال آباد به زابل . جلگه ، گرم معتدل و سکنه ٔ آن 936 تن . آب آن از رودخانه ٔ هیرمند. محصولات آن غلات و لبنیات . شغل اهالی زراعت ،گله داری و صنایع دستی آنان گلیم و کرباس بافی است وراه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
ترجمه مقاله