گیتی شناس

گیتی شناس . [ ش ِ ] (نف مرکب ) شناسنده ٔ عالم . شناسنده ٔ گیتی . مجرب . دنیادیده :
مرا از تو آنگاه بودی سپاس
ترا خواندمی شاه گیتی شناس .

فردوسی .

مگر نشنیدی از گیتی شناسان
که باشد بر نظاره جنگ آسان .

(ویس و رامین ).

|| بمجاز، جغرافی دان :
نخستین طرازی که بست از قیاس
کتابی است کان هست گیتی شناس .

نظامی .