گیسوکشان

گیسوکشان . [ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) کشاننده ٔ گیسو. آنکه گیسو میکشد. || گیسوافشان . || در حال کشیدن گیسو. || در حال کشاندن گیسو. راندن کسی را با کشیدن گیسوی وی . بردن کسی را به زور با کشیدن موی سر وی : فلان زانیه را گیسوکشان به رجم گاه بردند. || مجازاً به ناز خرامنده . دامن کشان . به نرمی و ناز گذرنده :
نوا بازی کنان در پرده ٔ تنگ
غزل گیسوکشان در دامن چنگ .

نظامی .

|| (ن مف مرکب ) گیسوکشانده شده ؛ گیس کشانیده . (یادداشت مؤلف ).