یاقوت موج
لغتنامه دهخدا
یاقوت موج . [ م َ / م ُ ] (ص مرکب ) دارای موجی چون یاقوت در رنگ و درخشندگی . || مجازاً سرخ گون . || به معنی پر در و گوهر :
طبع تو بحر محیط، دست تو ابر بهار
بحر تو یاقوت موج ، ابر تو زرین مطر.
طبع تو بحر محیط، دست تو ابر بهار
بحر تو یاقوت موج ، ابر تو زرین مطر.
معزی .
