یس

یس . [ یاسین ] (اِخ ) نام سوره ٔ 36 از قرآن مجید، پیش از سوره ٔ صافات و پس از سوره ٔ ملائکه ، دارای 83 آیه و آن مکیه است . (یادداشت مؤلف ). نام سوره ای از قرآن مجید و در حقیقت این اسم مبارک آن حضرت (ص ) است و اشاره است به یاسید. (آنندراج ) (غیاث ). این سوره سه هزار حرف است و هفتصدوبیست ونه کلمه و هشتادوسه آیه ؛ جمله به مکه فرود آمد و از مکیات شمرند و در این سوره نه ناسخ است نه منسوخ . مفسران گفته اند «یس » به معنی آن است که : یا انسان ، یعنی محمد! (ص ). (از تفسیر کشف الاسرار میبدی ج 8 صص 198 - 199). و رجوع به یاسین شود.