یعقوب

یعقوب . [ ی َ ] (اِخ ) ابن صابربن برکات حرانی ، مکنی به ابویوسف و ملقب به نجم الدین . شاعربود و به سبب تبحر در علم منجنیق به منجنیق شهرت داشت . کتابی به نام «عمدةالسالک فی سیاسة الممالک » نوشت ولی آن را ناتمام گذاشت . اشعاری در ستایش خلفا و وزیران دارد و دیوانش به نام «مغانی المعانی » موجود است . یعقوب در نزد ناصرلدین اﷲ عباسی مقامی رفیع داشت . او اصلاً از حران بود و در سال 554 به دنیا آمد و به سال 626 هَ . ق . در بغداد درگذشت . (از اعلام زرکلی ).