یفع

یفع. [ ی َ ف َ ] (ع اِ) پشته و زمین بلند. ج ، اَیفاع ، یُفوع . || (ص ) کودک بالیده . ج ، ایفاع . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). مردآساشده . (مهذب الاسماء).