یوسف

یوسف . [ س ُ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن سعیدبن عبداﷲبن ابی زید اندلسی ، مکنی به ابوعمر و معروف به ابن عباد (504-584 هَ . ق .). از مورخان و مقریان و رجال فقه و حدیث بود. در بلنسیة مسکن گزید و از برخی از علمای آنجا روایت شنید. او راآثاری است که از آن جمله است : 1- طبقات الفقهاء. 2- تذییل کتاب ابن بشکوال ، که موفق به تکمیل آن نشده . 3-الاربعون حدیثا. 4- المنهج الرائق فی الوثائق . یوسف در شهر خود شهید شد بدین ترتیب که دشمنان بر وی حمله کردند و او با آنان به جنگ پرداخت تا سرانجام بر اثر جراحات واردآمده از پای درآمد. (از اعلام زرکلی ).