یونس

یونس . [ ن ُ ] (اِخ ) ابن عبدالمجیدبن علی بن داود هذلی ، ملقب به سراج الدین و معروف به ارمنتی . قاضی و عارف به فقه و ادبیات بود. در ارمنت به سال 644 هَ . ق . به دنیا آمد و نخست در قوص و سپس در قاهره به تحصیل فقه پرداخت . و آنگاه به قضای اخمیم و بهنسا و بلبیس و سرانجام قوص رسید. دارای فضایل اخلاقی بود و به سال 725 هَ . ق . درقوص به سبب گزیدن مار درگذشت . مردی خوش محضر بود و تألیفاتی دارد، از آن جمله است : 1- المسائل المهمة فی اختلاف الائمة. 2- الجمع و الفرق . (از اعلام زرکلی ).