ترجمه مقاله

یوهمبین

لغت‌نامه دهخدا

یوهمبین . [ ی ُ هََ ] (فرانسوی ، اِ) (اصطلاح پزشکی ) آلکالوئید حاصل از درخت یوهمبه که دارای اثر تقویت دهنده ٔ قوه ٔ باه است و از این جهت همراه با موادی که خواص مشابه دارند نظیر فسفور دوزنک و استریکنین مصرف می شود. مصرف این آلکالوئید در موارد عدم توانایی حاصل از ضعف اعصاب توصیه شده است و به علاوه بازکننده ٔ خون قاعدگی و کم کننده ٔ فشار خون است . یوهمبین در مصارف داخلی روزانه به مقدار 5 تا 10 میلی گرم به صورت قرصهای 5میلی گرمی مصرف می شود. حداکثر مصرف آن به صورت کلریدرات 0/10 گرم (10 میلی گرم ) در یک دفعه و 0/02 گرم (2 میلی گرم ) در 24 ساعت است .
ترجمه مقاله