یکتادل
لغت‌نامه دهخدا
یکتادل . [ ی َ / ی ِ دِ ] (ص مرکب ) ساده لوح . صافی درون . (یادداشت مؤلف ) :
تو یکتادلی و ندیده جهان
چنان دان که درد تو دارد نهان .
|| صادق . صمیمی . مخلص . یک دل :
چنان چون تو یکتادلی مهر او را
دلش بر تو هرگز مبادادوتایی .
کهن دار دستورو فرزانه رای
به هر کار یکتادل و رهنمای .
تو یکتادلی و ندیده جهان
چنان دان که درد تو دارد نهان .
فردوسی .
|| صادق . صمیمی . مخلص . یک دل :
چنان چون تو یکتادلی مهر او را
دلش بر تو هرگز مبادادوتایی .
فرخی .
کهن دار دستورو فرزانه رای
به هر کار یکتادل و رهنمای .
اسدی (گرشاسب نامه ص 195).
