یکتای پیراهن
لغتنامه دهخدا
یکتای پیراهن . [ ی َ / ی ِ هََ ] (ص مرکب ) یکتاپیرهن . شخصی که یک پیراهن در بر داشته باشد و بس . (آنندراج ). که تنها یک پیرهن بر تن دارد. که تنها پیراهن بر تن دارد بی جامه و ملبوس دیگر. (یادداشت مؤلف ) :
تو کز بند قبا وا کردنش رخت سفر بستی
چه خواهی کرد گر یکتای پیراهن برون آید.
تو کز بند قبا وا کردنش رخت سفر بستی
چه خواهی کرد گر یکتای پیراهن برون آید.
عبداﷲ وحدت قمی (از آنندراج ).