یک دهان

یک دهان . [ی َ / ی ِ دَ ] (اِ مرکب ) دهانی . یک دهن :
یک دهان خواهم به پهنای فلک
تا بگویم وصف آن رشک ملک .

مولوی .

|| (ق مرکب ) به قدر مطلوب و کافی :
تا خنده بر بساط فریب جهان کنم
چون صبح یک دهان لب خندانم آرزوست .

صائب (از آنندراج ).