نوشولغتنامه دهخدانوشو. [ ن َ / نُو ش َ / شُو ] (نف مرکب ) حادث ، برابر قدیم . (برهان قاطع) (آنندراج ). ظاهراً برساخته ٔ فرقه ٔ آذرکیوان است ، از نو به معنی تازه و شو به معنی شونده . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ).
