رق

رق . [ رَ ] (از ع ، ص ) هر چیزی که بلند ایستاده باشد. (لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ مؤلف ). || از اتباع شق است : شق و رق ؛ آخته بالا و کشیده قامت .
- رق و شق ؛ در تداول عامه ؛ راست ایستاده . بلندشده . (یادداشت مؤلف ).
- شق و رق ؛صاف و هموار و سخت مانند کاغذ آهاردار. (فرهنگ فارسی معین ).
- || کسی که راست و مستقیم راه رود. (فرهنگ فارسی معین ).