صورت‌گرایی

مکتبی در فلسفۀ ریاضی که براساس آن ریاضیات مجموعه‌ای از دستگاه‌های صوری است که گزاره‌های هریک از آنها با استفاده از نمادهای دستگاه برطبق قواعد معینی ساخته می‌شوند