آئینه

(تلفظ: ā’ine) (= آیینه و آینه) سطح صاف و صیقل یافته شیشه‌ای یا فلزی که تصویر را منعکس می‌کند؛ (به مجاز) (در تصوف) دل عارف که حقایق در آن منعکس می‌شود ؛ (در قدیم) (در موسیقی ایرانی) نوعی طبل یا زنگ که از پشت فیل معمولاً در جنگ به صدا در می‌آورده‌اند .