عارف

(تلفظ: āref) (عربی) (در تصوف) آن که از راه ریاضت و تهذیب نفس و تفکر ، به معرفت خداوند دست می‌یابد ؛ آن که نسبت به چیزی آگاهی دارد ، شناسنده ؛ دانا ، آگاه ، دانشمند .