عنایت

(تلفظ: enāyat) (عربی) توجه به کسی همراه با مهربانی ، مهربانی ، لطف ؛ نیکی ، احسان ؛ کمک ، یاری؛ (در تصوف) توجه خاص خداوند به سالک ؛ (در فلسفه‌ی قدیم) علم خداوند به نظام خیر کلی یا مصالح امور بندگان .