نوبهار

(تلفظ: no(w)bahār) آغاز فصل بهار ؛ (در قدیم) سبزه‌ی نو رسته ، گل و شکوفه‌ی تازه روییده ؛ نو بهار (از سنسکریت) (در قدیم) به معنی معشوق یا زن زیبا ؛ ]در اصل نام معبد بودایی در بلخ بوده و به علت وجود بت‌های زیبا در آن ، ' مشبه به ' زیبارویان و معشوقگان قرار گرفته است[ .