هاتف

(تلفظ: hātef) (عربی) ندا دهنده‌ای که صدایش شنیده شود اما خودش دیده نشود ، مانند فرشته‌یندا دهنده‌ی غیبی ، سروش ؛ (در عرفان) در اصطلاح ، داعی و منادی حق که در دل سالک متجلی شود و او را توفیق سلوک عنایت کند ؛ (در اعلام) هاتف اصفهانی شاعر معروف قرن دوازدهم هجری .