وینا

(تلفظ: vinā) بینا. [از ریشه‌ی ' وین'/vin/ به آرش دیدن در فرس هخامنشی ' وئین ' و در زند ' ویتن' /vitan/ به آرش دیدن . (از فرهنگ پاشنگ)] ؛ (در کردی ، wenā) شناخت ، شناسایی ؛ بینا .