کردیا

(تلفظ: kordiyā) منسوب به کرد ، منتسب به کرد. ]به نظر می‌رسد این واژه برگرفته از افسانه‌ی ' اصبحت کردیا و امسیت عربیا ' باشد. در مقدمه مثنوی نیز به این عبارت اشاره شده است. این افسانه یا عبارت منسوب است به ابوعبدالله بابونی یکی از شیوخ عرفان در روزگار فخرالدله دیلمی (366 ـ 387 هجری) در شیراز که از طایفه کُرد بوده و زادگاهش بابون بغداد بوده است[ .