طَائِفَةٌ

طائفه - جماعتي از انسانها (طائفه به معناي جماعتي از انسانها است و گويا بدين مناسبت جماعتي از انسانها را طائفه ناميدهاند ، که عرب قبل از آنکه به زندگي شهرنشيني برسند ، شعبه شعبه و قبيله قبيله بودند و هر قبيلهاي در گوشهاي از بيابان زندگي ميکردند ، تابستان را در نقطهاي و زمستان را در نقطهاي ديگر ، و حيوانات خود را برداشته ، به طلب آب و گياه از اين نقطه به آن نقطه طوف ميکردند و همچنين از ترس غارت و حمله دشمن طوفي ديگر داشتند ، و لذا به هر جمعيتي طائفه) را رها نموده ، تنها به دلالتش بر جماعت اکتفا کردند)