عَسَى

اميد است - شايد -باشد كه (کلمه عسي دلالت بر اميد دارد ، اما نه تنها اميد گوينده بلکه هم در مورد اميد خود گوينده استعمال دارد و هم اميد مخاطب و هم در مقام مخاطب يعني مقامي که جا دارد گوينده در برابر مخاطب صرفا اظهار اميد کند نه اينکه به راستي خود او در دلش اميدوار باشد در مورد خداي تعالي چون علم خداي تعالي بي نهايت است ديگر جايي براي شک و شبهه در مورد جمله اي که با "عسي "آغاز مي کند نمي ماند ولذا در مورد جملاتي که گوينده اش خداي تعالي است اين عبارت معني حتم مي دهد)