مَثَلُ

مَثل - مِثال - وصف - صفت (در عبارتهايي نظير :مثل الفريقين کالاعمي و الاصم و البصير و السميع هل يستويان .کلمه مثل به معناي وصف است ، ولي بيشتر در مثلهاي رايج در بين مردم استعمال ميشود و آن اين است که معنايي از معاني پوشيده و مخفي از ذهن شنونده را با امري محسوس و يا نزديک به محسوس برايش بيان کني تا ذهنش با آن معناي پنهان و دقيق انس پيدا کند و فهمش از آن امر محسوس به آن امر معقول که مقصود گوينده است منتقل گردد .مثل در اصل به معناي صفت است ، و اگر مثلهاي معروف را هم مثل گفتهاند چون صفتي است که در زبانها ميگردد ، و در هر جاي مناسب و مشابهي از آن استفاده مي كنند. و در قرآن كريم هم در عبارت " لِلّهِ ﭐلْمَثَلُ ﭐلْأَعْلَىٰ" از معني اصلي آن يعني "صفت" استفاده شده است)