مَوْلَىٰ

ناصر و ياري کننده و پشتیبانی که عهده دار همه ی امور مربوط به یاری شونده است - مولا-سرپرست و صاحب اختیار - کسی که سرپرست و صاحب اختیار دارد(کلمه مولي به معناي ناصر و ياري کننده است ، و ليکن نه هر ناصر بلکه ناصري که تمامي امور منصور به عهده او است چون کلمه مولي از ماده ولايت است که به معناي عهدهداري و تصدي امر است ، کلمه مولي به معناي کسي است که حق دارد در امور ديگري تصرف کند ، و همچنين به آن کسي که وي نسبت به او ولايت دارد اطلاق ميشود ، و کلمه مولي اولي درآیه ی شریفه "يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئاً وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ " به معناي اول و دومي به معناي دوم است . ومنظور از آيه شريفه اين است که در آن روز کسي به درد کس ديگر نمی خورد )