وَيْلَتَىٰ

واي بر من (از "ويل"به معني هلاكت ،عذاب شديد ،اندوه ،خواري و پستي ،قبح و زشتي ويا هر چيزي که آدمي سخت از آن حذر ميکند و موجب اندوه او مي شود.اينکه در هنگام مصيبت ويل را يا ويلاه ندا ميکنند و يا ميگويند يا ويلتاه از اين باب است که به طور کنايه برسانند که مصيبت وارده آنقدر سخت است که از هلاکت دشوارتر است ، لذا در برابر آن ويل را ميخواهد و صدا ميزند ، و از آن استغاثه ميکند که او وي را از مصيبت وارده نجات دهد . همچنانکه گاهي در هنگام مصيبت ، آدمي آرزوي مرگ ميکند ، چون آن را از مصيبت وارده آسانتر ميبيند و به عبارتي مرگ را آرزو مي كند تا مرگ اورا از آن مصيبت برهاند )