يَسْتَنبِطُونَهُ

در طلب مشخص کردن درستى و نادرستى آن هستند - آن را تشخیص می دهند - آن را استنباط می کنند (کلمه استنباط به معناي استخراج نظريه و رأي از حال ابهام به مرحله تميز و شناسائي است و اصل اين کلمه از نَبط به معناي اولين دلو آبي است که از چاه بيرون ميآيد. عبارت " وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ ﭐلْأَمْنِ أَوِ ﭐلْخَوْفِ أَذَاعُواْ بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى ﭐلرَّسُولِ وَإِلَىٰ أُوْلِي ﭐلْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ ﭐلَّذِينَ يَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ " یعنی : و هنگامى كه خبرى از ايمنى و ترس [چون پيروزى و شكست] به آنان [كه مردمى سست ايمان اند] رسد، [بدون بررسىدر درستى و نادرستىاش] آن را منتشر مىكنند، و [در صورتى كه] اگر آن خبر را به پيامبر و اولياى امورشان [كه به سبب بينش و بصيرتْ داراى قدرت تشخيص و اهل تحقيق اند] ارجاع مىدادند، آنانکه در جستجوی یافتن درستی یا نادرستی آن هستند حتماً جواب خود را خواهند یافت. به عبارت ساده تر آن کسی که در پی یافتن حقیقت است با مراجعه به پیامبر و اولی الامر که همان ائمه اطهار علیهم السلام می باشند ، پاسخ خود را خواهد یافت)