يُبَايِعُونَ

بيعت مي کنند (وقتي ميگويند با کسي بيعت کرد يعني عهد کرد که تا حد توانش از او اطاعت کند و اين کلمه از ماده بيع (به معني دادن کالا و گرفتن بهاي آن است) و چون رسم عرب و همچنين در ايران اين بود که وقتي ميخواستند معامله را قطعي کنند ، به يکديگر دست ميدادند ، و گويا با اين عمل مساله نقل و انتقال را نشان ميدادند چون نتيجه نقل و انتقال که همان تصرف است بيشتر به دست ارتباط دارد لذا دست به دست يکديگر ميزدند ، و به همين جهت دست زدن به دست ديگري در هنگام بذل اطاعت را مبايعه و بيعت ميخواندند ، و حقيقت معنايش اين بود که بيعت کننده دست خود را به بيعت شونده ميبخشيد ، و به بيعت شونده ميگفت : اين دست من مال تو است وهر کاري ميخواهي با آن انجام بده)