کَالِحُونَ

زشت رويان بد منظر(کلمه کالح از کلوح است که به معناي جمع شدن و خشکيدن لبها است ، به طوري که ديگر نتواند دندانها را بپوشاند . و معناي آيه اين است که لهيب و هرم آتش آنچنان به صورتهايشان ميخورد که لبهايشان را ميخشکاند ، به طوري که دندانهايشان نمايان ميشود ، مانند : سر گوسفندي که روي آتش گرفته باشند )